Hestia Maia Majarotte

Konu: Hestia Maia Majarotte C.tesi Tem. 11, 2009 8:37 am

Bomboştu cadde. Hestia'nın kalbi kadar boş... Hestia'dan başka kimse yoktu caddede. Hestia'nın ayak seslerinden başka tek bir ses bile yoktu büyük caddede. Kim gece yarısı bilinmeyen bir caddeye gelir ki... Hestia eski kulübeyi gördü ve kendi kendine fısıldadı.

"İşte,geldim..."Gelmişti gizli köşesine... Arzuladığı her şeyi yapabildiği, şüpheci gözlerden uzak küçük kulübesine... Kapı gıcırdayarak açıldı. O an Hestia gerçek Hestia olmuştu. Kendine gelmişti... Tüm yapması gerekenleri unutmuş kendiyle baş başa kalmıştı. Kapıyı uğuldayan rüzgarı engellemesi için kapattı. İçeri geçip şömineyi yaktı. Küçük kulübenin ısınmasını beklerken duvardaki büyüleyici portreye baktı. Hestia... Görkemli tanrıça...

"Neden onun adını vermişler ki bana? Hiçbir zaman kibar biri olmadım,ayrıca ailemle de çok vakit geçirebildiğimi hiç zannetmiyorum. "diye sorguladı kendini.

Hestia! Hestia Maia Majarotte... Safkan bir Yunan ailesinden... Bir tarafı olmayan genç kadın... Ölüm Yiyenler ve Zümrüdüanka Yoldaşlığı' nı umursamayan yetenekli büyücü. Günlerini Majarotte malikanesinin dışına çıkmayarak geçiren sempatik zengin. Malikanede tapınaklar hakkında araştırma yapmak, teleskopla dışarıyı izlemek ve Ejderha bilimi üzerinde gizlice çalışmak dışında birşey yapmazken herkesin özgür bulduğu astronomi ustası. Ailesi Geri Kafalılar Topluluğu olarak da nitelendirilebilirdi. Hestia kimi günler ailesinin onun dışarıda gezmek için fazla asil olduğunu söylediğinde bu kulübeye gelirdi. O yalnızca sıradan bir hayat istiyordu... Bu yüzden bu gün annesine katlanamayıp, evden kaçmaya karar vermişti. Okul yıllarını geçirdiği ülkeye gidecekti... İngiltere'ye... Kim bilir belki Hogwarts'ta profesörlük yapabilirdi. Düşüncelerinden sıyrılıp kapının hemen yanında duran sırt çantasını aldı. Birkaç kıyafet ve onlarca kitap... Hestia altın sarısı saçlarını ensesinde topladı ve tanınmamak adına kafasına koca bir şapka geçirdi. Şöminedeki alevi söndürdü. Bu tıpkı tutsaklığını yok etmek gibiydi. Çantasını alıp gizli köşesine veda etti ve dışarı çıktı.

"Hestia..."
"Andreus! Senin burada ne işin var?"diye haykırdı Hestia.
"Ben evden kaçtığını duydum ve-"cümlesini biriremeden Hestia söze girdi.
"Ve eskiden olduğu gibi benim düşüncelerimi hiçe sayıp beni malikaneye götürmeye geldin değil mi?"dedi hiddetle.
"Hayır,yalnızca senin iyi olup olmadığını merak ettim."dedi usulca Andreus.
"Sana inanmamı mı bekliyorsun? Seninle artıık aramızda hiçbir şey yok anladın mı? Beni rahat bırak Andreus."diye haykırdı yeniden.
"Ama Hestia ben seni sevi-"Tekrar Hestia sözünü kesti.
"Ama ben seni sevmiyorum."dedi ve nefes aldı. "Senden nefret ediyorum. Senin şımarık tavırlarından, kendini diğer insanlardan daha özel hissetmenden iğreniyorum. Beni rahat BIRAK!" diye hiddetle bağırdı.Sonrada başını çevirip trenine yetişmeye çalıştı. Tren garı buradan pek uzak değildi.

"Hestia! Hestia...Hiç kimse beni böyle ortada bırakamaz. Beni kimse BIRAKAMAZ!"diye sinirle haykırdı arkasından.

"Ben,ben Hestia Maia Majarotte seni ortada bıraktım. Sana hakaret ettim ve senden nefret ettiğimi söyledim Andreus. Sen,sen bir hiçsin. Söylediklerinin tek kelimesi bile doğru olmayan şımarık birisin."diye alayla seslendi genç adama. Andreus peşinden koşuyordu Hestia'nın. Ama aptalca şeyler konuşmak dışında hiçbir şey yapmadığı için bacakları çok güçsüzdü. Sonra telefonunu çıkarıp Mr.Majarotte 'yi aradı. Hestia onu farketmemişti. Treni yakalamak için aceleyle koşuyordu. Sonunda kalkış yerine ulaştı. Kompartımanlardan birine attı kendini. Tren kalkmadan birkaç dakika önce Andreus'dan mesaj geldi telefonuna.

"Babana senin İngiltere'ye gittiğini söyledim. Adam kalp krizi geçirdi.. Sen aptalın tekisin Hestia...Sen aptalın tekisin."
Hestia tiz bi çığlık attı. Trenden inmek için hazırlanmaya başladı. O sırada tren kalıyordu.

"Olamaz."diye haykırdı. Kimse duymamıştı onu. Şimdi hayatta gerçekten tek başınaydı. Yaşayan tek akrabaları ukala halası ile kıskanç kuzeniydi. Ama Kanada'da oturan tembel bir anne-kızın ona yardımı almazdı. Uyandığında Londra'daydı tren. eşyalarını toplayıp trenden keder içinde indi. Karşısında duran kitapçıya attı kendini... Daha sonrada tanrıça Hestia'nın resmiyle kapaklanmış bir günlük gördü. Hemen onu satın alıp en yakın otele girdi. Oradan bir oda ayırtıp odasına girdi. Günlüğünü çıkartıp yatağa uzanıp yazmaya başladı.

Ben Hestia. Hestia Maia Majarotte... Yunanistan'dan gelen bir asilim. Ama İngiltere'de farklı bir hayatım olacak. Herşeye en baştan başlayacağım. Bir soylu olmayacağım. Özgürce yaşayacak , her istediğimi yapacağım. Kim bilir belki Hogwarts' ta profesörlük bile yapabilirim. Yeni insanlarla tanışıp dünyayı keşfedebilirim. İnsanlara yardım edebilir, gökyüzünü inceleyebilim. Artık bir soylu değilim. Yalnızca sıradan bir büyücüyüm. Kibar davranmak, gerçek bir asil olmak zorunda değilim. Yalnızca elimden geldiği kadarını yaparak mutlu olabilirim. Ben Hestia Maia Majarotte... Ben artık asil biri değilim.

Konu: Geri: Hestia Maia Majarotte Cuma Tem. 17, 2009 12:29 pm

Betimleme: 4/15
Açıklık: 3/10
Noktalama: 7/15
Hayal Gücü: 2/10
Akıcılık: 1/5
Uzunluk: 3/5
Toplam: 20 puan.

15-30 puan arası, Gulyabani/Skeleton/Dükkan Sahibi/Öğrenci

İtalik kullanmanızı öneririm ilk olarak. Ayrıca bazı virgüllerden sonra boşluk bırakmayı unutmuşsunuz. Betimlemeler yok denecek kadar az, renklendirme kötü. Biraz daha dikkat edin. İsterseniz rütbe edinmeden önce puanınızı yükseltmek için derslere katılabilirsiniz.

Kilit.